مقدمه: در سال‌های اخیر تحقیقاتی در مورد رابطه آترواسکلروز و سطح سرمی GHو IGF-1 انجام شده و نتایج متفاوتی به دست آمده است. هدف از اجرای این پژوهش بررسی اثر شش ماه تمرین هوازی بر غلظت هورمون رشد، IGF-1 و نسبت GH به IGF-1 سرمی زنان میانسال غیرفعال بود. روش بررسی: در این تحقیق 19 آزمودنی در دو گروه تجربی (11 نفر) و کنترل (8 نفر) به روش نمونه‌گیری در دسترس و هدفمند انتخاب شدند. آزمودنی‌ها به مدت 6 ماه و هر هفته 3 جلسه و هر جلسه60 دقیقه در تمرینات هوازی با شدت 55 تا 65 درصد ضربان قلب ذخیره حضور یافتند. پیش از شروع و پس از پایان دوره 6 ماه تمرین هوازی، نمونه خونی جمع‌آوری و GH و IGF-1 سرمی اندازه‌گیری شد. برای مقایسه میانگین‌های درون گروهی، بین گروهی و بررسی اثر تعاملی از روش آنالیز واریانس اندازه‌های تکراری و نرم افزار SPSS نسخه 15 استفاده شد. نتایج: سطح IGF-1 سرمی زنان میانسال طی شش ماه تمرین هوازی کاهش معنی‌داری یافت (016/0=p). همچنین، سطح GH سرمی در طی این دوره تغییر معنی‌داری نداشت. نسبت GH/IGF-1 دارای افزایش معنی‌داری بود (007/0=p). نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از آن است که تمرین هوازی سطح فاکتور شبه انسولینی نوع 1 که با شدت ضایعه عروق کرونر ارتباط معنی‌دار دارد را کاهش می‌دهد و شاید بتوان با انجام تمرین هوازی از بروز بیماری آترواسکلروزیس جلوگیری نمود.

واژه‌های کلیدی: تمرین هوازی، هورمون رشد، فاکتور رشد شبه انسولین نوع 1

متن کامل [PDF 274 kb]   (2959 دریافت)