Akhondi-Meybodi, Rabei, Salehi. Frequency of Celiac Disease in Irritable Bowel Syndrome Patients with Predominant Diarrhea Referred to Gastroenterology Clinics in Yazd, Iran . JSSU 2011; 19 (5) :637-43 URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-1739-fa.html
آخوندی میبدی محسن، ربیعی آذر، صالحی سمیرا. بررسی فراوانی نسبی سلیاک در بیماران مبتلا به سندرم روده تحریکپذیر با تابلوی اسهال غالب مراجعهکننده به کلینیکهای گوارش شهر یزد. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1390; 19 (5) :637-43
مقدمه:. مطالعات متعدد افزایش شیوع سلیاک در IBS را نشان میدهند، اما شواهد موجود متناقض است و بررسی از نظر سلیاک در بیماران مبتلا بهIBS را همیشه پیشنهاد نمیکنند. این مطالعه با هدف بررسی وضعیت بیماری سیلیاک در بیماران مبتلا به IBS با تابلوی اسهال غالب صورت گرفته است.
روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی- مقطعی بوده که بر روی ۱۲۵ بیمار مبتلا به IBS با تابلوی اسهال غالب با سن 50-15 سال مراجعهکننده به کلینیکهای گوارش شهر یزد انجام شده است. از بیماران آزمایش آنتیبادی Anti-TTGبه عمل آمد .از موارد مثبت گزارش شده، جهت تایید تشخیص، بیوپسی دودنوم به عمل آمد.
نتایج: از 125 بیمار مبتلا به IBS با تابلوی اسهال غالب، 74 نفر مرد(2/59%) و 51 نفر زن(8/40%) با میانگین سنی 22/9±85/29 بودند که از این تعداد نتایج آزمایش آنتیبادی Anti-TTG 4 نفر[سه مورد زن(9/5%) و یک مورد مرد(4/1%)] از نظر بیماری سیلیاک مثبت بود. از این چهار بیمار، بیوپسی ازدودنوم به عمل آمد که در پاتولوژی سه نفر از آنها سلیاک با درجهMarsh II و یک نفرMarch I وجود داشت که بیماری سلیاک آنها در پاتولوژی نیز تایید شد. در کل شیوع سیلیاک در جامعه مورد بررسی 2/3% بود. بین سن و جنس و تیتر آنتیبادی Anti-TTG رابطه معنیداری به دست نیامد که با توجه به حجم کم نمونهها در جامعه مورد بررسی قابل توجیه میباشد(05/0