چکیده: (10578 مشاهده)
مقدمه: Survivinعضو جدیدی از خانوادهی پروتئینهای مهارکنندهی آپوپتوز (IAP)میباشد که نقش مهمی در تنظیم چرخهی سلولی و آپوپتوز ایفا میکند. بیان متمایز این ژن در سلولهای توموری بر خلاف سلولهای نرمال، آن را به عنوان چهارمین ترانس -کریپتوم عمده در تومورها معرفی کرده است. سرطان پستان شایعترین بدخیمی در زنان میباشد و تلاش دانشمندان برای طبقهبندی آن به نتایج مختلفی منجر شده است. به دلیل شیوع بسیار بالای تومورهای پستان و کمبود مارکرهای مولکولی مناسب جهت تشخیص و پیش-آگهی آنها، تلاشهای گستردهای در راستای شناسایی مارکرهای مولکولی اختصاصی که بتوانند غدههای توموری را از غیرتوموری متمایز سازند درحال انجام است. در مطالعهی حاضر بیان ژن Survivin و واریانتهای پیرایشیΔEx3 ،2b و3b آن به عنوان مارکر مولکولی در تومورهای پستان و بافت حاشیهی آنها مورد بررسی قرار گرفته است.
روش بررسی: در تحقیق حاضر 18 نمونهی توموری و17 نمونهی حاشیهی تومور به صورت یک مطالعه مورد شاهدی با استفاده از تکنیک Reverse Transcriptase -Polymerase Chain Reaction نیمهکمی مورد بررسی قرار گرفتند و ژن ß2m به عنوان کنترل داخلی برای نرمال نمودن نتایج به کار رفت.
نتایج: 1) ژن Survivin و واریانتهای پیرایشی ΔEx3،2b و3b در اکثر نمونههای توموری نسبت به بافت حاشیهای آن بیان مجدد و بالایی داشتند 2) سطوح بیان ژن Survivin، Survivin-ΔEx3 و Survivin-3b با ماهیت توموری نمونهها ارتباط معنیداری داشت 3) بیان واریانت 2b در تعداد کمی از نمونهها مشاهده شد 4) بیان واریانت 3b فقط در نمونههای توموری دیده شد. همچنین نتایج به دست آمده نشان داد که واریانت Ex3∆ میتواند به عنوان ترانسکریپتوم غالب در سرطان پستان معرفی شود.
نتیجهگیری: در مجموع نتایج ما نشان میدهد که بیان Survivin، Survivin-ΔEx3 و Survivin-3b با ماهیت سرطانی تومورها در ارتباط بوده و Survivin-ΔEx3 واریانت غالب بیان شده در کارسینوماهای پستان میباشد. این نتایج ضمن تأیید شایستگی ژن Survivin
و واریانتهای پیرایشی آن به عنوان مارکرهای مولکولی در سرطان پستان، نقش کلیدی این ژن و واریانتهای مذکور به ویژه 3b را در بروز تومورهای پستان نشان داده و تفکیک ناحیهی توموری از حاشیهی تومور را امکانپذیر میسازد. بنابراین ارزیابی بیان ژن Survivin و واریانتهای پیرایشی آن میتواند به عنوان مارکری برای ردهبندی بیماران سرطان پستان جهت تیمارهای مؤثرتر مورد استفاده قرار گیرد و یک هدف درمانی نویدبخش برای درمان باشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1389/11/16 | انتشار: 1388/4/24