طاهری صفر علی، وکیلی زریچهر، صفاری محمود. بررسی تأثیر خون های مختلف بر رشد عامل لیشمانیوز جلدی به روش in vitro . مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1385; 14 (4) :69-75
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-1301-fa.html
چکیده: (10742 مشاهده)
مقدمه: لیشمانیوز جلدی یکی از مهمترین بیماری های انگلی در ایران است که کنترل این بیماری به لحاظ مداخله در محیط با اهداف کاهش ناقل و مخزن حیوانی بیماری هزینه زیادی دارد بدین منظور این مطالعه جهت تعیین تأثیر خون انسان، گاو،گوسفند و بز برای رشد عامل لیشمانیوز جلدی و مقایسه آن با محیط های محتوی خون خرگوش انجام گرفت.
روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع تحلیلی (Analytical) است که بر روی پروماستیگوت لیشمانیا ماژور و تروپیکا (L.major & L.tropica) مورد تأیید سازمان جهانی بهداشت، در محیط کشت محتوی خون خرگوش و محیط های هشت گانه خون انسان و محیطهای خون گاو، بز و گوسفند با 10 تکرار صورت پذیرفت. زمان سازگاری با محیط و حداکثر و حداقل رشد بر مبنای کاهش تعداد انگل فعال نسبت به تعداد انگل در زمان کشت محاسبه گردید و با آزمان آماری T student مورد قضاوت آماری قرار گرفت.
نتایج: سرعت زمان سازگاری پروماستیگوت در محیط ها با هم مساوی و بین 1 تا 3 روز بود. انگل در محیط کشت محتوی خون انسان، گوسفند و بز در زمان کوتاه تر و در محیط محتوی خون گاو در زمان بیشتری به حداکثر رشد رسید و حداقل تعداد رشد در خون خرگوش و گاو بیشتر از گروه خون انسان، بز و گوسفند بود. میزان رشد پروماستیگوتهای هر دو گونه انگل در خون خرگوش بیشتر از گروه خونی انسان، بز و گوسفند بود (P<0.05). در حالی که میزان رشد تعداد هر دو نوع انگل در محیط محتوی خون خرگوش و خون گاو مشابه بود.
نتیجه گیری: با توجه به این که سرعت رشد انگل در محیط های محتوی خون گاو و گروه خونی B¯ انسان وضعیت مناسب و مفیدی دارد و امکان تهیه خون انسان ساده تر از خون گاو است. توصیه می شود در مراکز تحقیقاتی و دانشگاهی در صورت عدم دسترسی به خون خرگوش از خون انسان با گروه B- استفاده شود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1389/10/20 | انتشار: 1385/10/25