ماهنامه علمی پ‍ژوهشی

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

---

مقدمه: نازایی یکی از مسائل شایع جامعه است (15%-10%) که می‌تواند عوارض جبران ناپذیری در خانواده ایجاد کند. روشهای متعددی جهت تشخیص نازائی وجود دارد از جمله هیستروسالپنگوگرافی (HSG) که از سال 1922 شروع و با تغییراتی در نوع ماده حاجب و روش انجام آن، کماکان به عنوان یکی از تستهای اولیه جهت بررسی وضعیت لولهها است که همزمان رحم وسرویکس را مورد ارزیابی قرار میدهد. روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع توصیفی وOutcome Study می‌باشد که به روش Case Series انجام شده‌است. 117 موردی که جهت انجام تست HSG مراجعه کرده‌بودند طی دو سال از نظر میزان حاملگی پیگیری شدند. در تحلیل یافتهها از SPSS.14 و آزمون دقیق فیشر و تست‌های T-test و کای‌اسکوار استفاده شد. نتایج: افراد مراجعه‌کننده میانگین سنی 7/4±26 سال داشتند و مدت نازائی آنها 6 سال بود. در 98 نفر (8/83%) از نمونه‌ها یک یا دو لوله باز بود و به‌این‌ترتیب با بررسی سایر یافته‌ها علت دیگری جهت نازائی پیدا نشد. از این افراد 51 مورد (6/43%) طی دو سال حامله شدند. (حدود اعتماد: 95% از 6/34% تا 6/52%) نکته مهم آنکه 3/86% از کل حاملگیها در 6 ماهه اول بعد از انجام HSG صورت گرفت. نتیجهگیری: HSG نقش مهمی در تشخیص ودرمان نازائی دارد. تکنولوژی‌های جدید با اینکه اثرات مفید در تشخیص ودرمان نازائی دارند توصیه می‌گردد که بعد از انجام تست فوق به مدت 6 ماه که احتمال حاملگی حدود 60% است صبر کرد و در صورت عدم بروز حاملگی از روش‌های تکمیلی نظیر لاپاروسکوپی استفاده شود. واژه های کلیدی: هیستروسالپنگوگرافی، نازایی، حاملگی

متن کامل [PDF 118 kb]   (4592 دریافت)    

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---