مقدمه: فعالیت‌های انجام شده در مبارزه با اختلال‌های ناشی از کمبود ید در دو دهه گذشته منجر به کنترل این اختلال‌ها در اکثر استانهای کشور شده است. به منظور ارزیابی پایایی کفایت یدرسانی، در این پایش، شیوع گواتر و غلظت ید ادرار 17 سال پس از یدرسانی و مصرف نمک یددار در استان یزد مورد بررسی قرار گرفت و با نتایج پایش‌های قبلی مقایسه شد. روش بررسی: در یک مطالعه مقطعی تعداد 1200کودک دبستانی 8 تا 10 ساله مدارس استان یزد به صورت تصادفی و به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب و در پاییز سال 1386 مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات به دست آمده، شامل میزان شیوع گواتر با معاینه بالینی، غلظت ید ادرار، ید موجود در نمک خانوارها، با مطالعه‌ی سال 1375 و 1380 مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج: میزان کلی گواتر (6/7-9/4)3/6 درصد بود هیچ‌کدام از دانش‌آموزان گواتر درجه دو نداشتند. میانه ید ادرار در 120 دانش‌آموز مورد مطالعه 248 میکروگرم در لیتر بوده و (10-6/1)8/5 درصد ید ادرار کمتر از 50 میکروگرم در لیتر را نشان می‌دهند. 86 درصد خانوارهای استان یزد از نمک تصفیه شده استفاده می‌کردند و نحوه نگهداری نمک نیز در 48 درصد از خانوارها مناسب بود. (6/14-0)5 درصد نمک‌های مصرفی خانوارها نیز کمتر از 15 گاما ید داشتند. نتیجه‌گیری: 17 سال پس از یدرسانی، شیوع گواتر در استان یزد کاهش قابل ملاحظه‌ای پیدا نموده و میانه ید ادرار در مطالعه اخیر مانند مطالعه سال‌های 1375 و 1380 در حد مطلوب توصیه شده توسط سازمان بهداشت جهانی است. که مؤید وجود برنامه کشوری دقیق و نظارت بر اجرای صحیح و پایش منظم برنامه‌های حذف کمبود ید در طی این سالها می‌باشد.

واژه‌های کلیدی: تیروئید- گواتر، غلظت ید ادرا، نمک ید دار

متن کامل [PDF 214 kb]   (2056 دریافت)