دوره 16، شماره 5 - ( ويژه نامه اطفال 1387 )                   جلد 16 شماره 5 صفحات 19-14 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (11412 مشاهده)
مقدمه: لوسمی حاد شایع‌ترین سرطان اطفال بوده و تقریباً 30% بدخیمی‌های اطفال را شامل می‌شود. درمان براساس عوامل پروگنوستیک سبب بهبود بقا در 20 سال اخیر شده است و چون عوامل پروگنوستیک در جوامع مختلف متفاوت می‌باشند لذا به بررسی عوامل پروگنوستیک و تأثیر پیشگویی کننده آنها پیامد بیماران در استان یزد پرداختیم. روش بررسی: این مطالعه تحلیلی از نوع Follow-Up بوده و به روش گزارش موارد (Case Series)انجام گردید. جامعه مورد مطالعه 56 بیمار لوسمیک (14-0 سال) مراجعه کننده به بیمارستان شهید صدوقی یزد(سال 85- 1380) بودند که در آنها علایم بالینی(سن، جنس، وجود لنفادنوپاتی، اسپلنو مگالی، هپاتومگالی) و آزمایشگاهی (CBC ,LDH فلوسیتومتری) بررسی شد. از تکنیک آماری Chi-square وCox Proportional Hazard جهت یافتن فاکتورهای پیشگویی کننده پیامد بیماری (عود ومرگ) استفاده ‌شد. به گونه‌ای که کلیه عوامل پروگنوستیک را تحت آنالیز یک متغیره و چند متغیره قرار داریم. نتایج: درمورد پدیده عود در 12 مورد(4/21%) که فقط، 50000WBC≥ در آن فاکتور پیشگویی کننده بود. در مورد پدیده مرگ، 7 مورد(5/12%) اتفاق افتاد که 50000 WBC≥ Analysis دارای قدرت پیش‌گویی کنندگی بود(11/75-23/2-CI)95%، ( 77/21:HR، 008/0=P). نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه پاسخ به درمان در این مرکزدر حد کشورهای اروپایی بوده است و توانسته است با شیمی درمانی قوی نقش عوامل پروگنوستیک را کمرنگ کند، ولی همچنان شمارش گلبولهای سفید فاکتور مؤثری است به طوریکه بیماران با 50000WBC≥، 22 مرتبه احتمال مرگشان بیشتر از بقیه است لذا باید این بیماران در گروه High Risk قرار گیرند.
متن کامل [PDF 185 kb]   (5821 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1388/11/5 | انتشار: 1387/10/26

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.