بیماری بهجت یک بیماری مزمن است که سیستمهای مختلف بدن را درگیر میکند. از نظر بالینی با آفتهای دهان و ژنیتال، ضایعات پوستی و تظاهرات چشمی، عصبی و گوارشی بروز میکند. شیوع درگیری نورولوژیک در بهجت بین 30-3/5 درصد و شایع-ترین محل درگیری ساقه مغز و گانگلیونهای قاعده مغز است. تظاهرات شایع شامل علایم پیرامیدال، فلج اعصاب مرکزی، سندرم سودوبولبار و علایم مخچهای است. درگیری نورولوژیک به صورت ضایعه شبه تومور نادر است. در این مقاله به معرفی یک مورد بیماری بهجت همراه با ضایعه شبه تومور میپردازیم. بیمار آقای 33 سالهای است که بعد از 2 سال از تشخیص بیماری بهجت و یک هفته قبل از بستری دچار تشدید آفت، عدم تعادل در راه رفتن و بیاختیاری ادرار شده بود. در MRI انجام شده ضایعهای هیپردنس در مخچه و تودهای در بصلالنخاع با اثرات فشاری گزارش شد. بیمار با تشخیص واسکولیت و ضایعه تومور مانند در زمینه بیماری بهجت تحت درمان با پالس متیل پردنیزولون و سیکلوفسفامید قرار گرفت و پس از بهبود قدرت عضلانی اندامها و عملکرد اسفنگتری، با درمان نگهدارنده کورتیکواستروئید مرخص شد.

متن کامل [PDF 181 kb]   (6394 دریافت)