مقدمه : استئواسکلروز ایدیوپاتیک از ضایعات رادیواپک شایع استخوان فک است. این ضایعه بدون علامت بوده و اغلب در رادیوگرافی های مختلف به طور تصادفی کشف می گردد. هدف از این مطالعه بررسی خصوصیات رادیوگرافیک استئواسکلروز ایدیوپاتیک در استخوان های فکین در مراجعین به بخش رادیولوژی دانشکده دندانپزشکی مشهد بود. روش بررسی : در این مطالعه توصیفی تعداد 300 رادیوگرافی پانورامیک متعلق به 125 مرد و 175 زن مراجعه کننده به بخش رادیولوژی که به دلایل مختلف تهیه شده بود، از نظر وجود استئواسکلروز ایدیوپاتیک مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات مربوط به هر رادیوگرافی شامل : محل ، تعداد، شکل و اندازه ضایعه، نوع ارتباط با دندان و دامنه دانسیته ضایعه ( ترابیکولار-کورتیکال) و نیز اطلاعات مربوط به سن ، جنس و سابقه ابتلای به بیماریهای سوء جذب گوارشی و نارسایی مزمن کلیوی بیماران با استفاده از آزمون های مجذور کای t-student , مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج : از کل رادیوگرافی های مورد بررسی فقط در 27 بیمار ( 9% ) ، 40 مورد استئواسکلروز ایدیوپاتیک به اشکال و اندازه های مختلف (2cm 09/1 > و > 2 cm 04/0 ) مشاهده شد که اغلب حدودی مشخص ( 65% ) و دانسیته ترابیکولار ( 5/62% ) داشتند. بیشتر ضایعات در فک پایین خصوصاً در ناحیه پرمولر دوم ( 5/47% ) و مولر اول ( 5/42% ) و اکثراً بدون ارتباط با دندان ( 5/57% ) بودند. بیشترین فراوانی این ضایعات به ترتیب در دهه های سنی دوم ( 6/29% ) ، سوم و چهارم زندگی ( 9/25% ) بود. نتیجه گیری : نتایج به دست آمده با مطالعات قبلی مشابهت داشت . به علاوه 3/1 از افراد مبتلا به استئواسکلروز ایدیوپاتیک نارسایی مزمن کلیوی نیز داشتند.

متن کامل [PDF 125 kb]   (5948 دریافت)