مقدمه : مطالعات مختلفی جهت بررسی ارتباط بین قند خون بدو ورود و مرگ و میر کوتاه مدت (28 روزه) و یک ساله پس از انفارکتوس حاد میوکارد Myocardial Infarction (MI) انجام شده که نتایج متفاوتی دربرداشته است. هدف از انجام این مطالعه ارزیابی ارتباط موجود بین قند خون بدو ورود و مرگ و میر بیمارستانی و یکساله در بیماران غیردیابتی با MI می باشد. رو ش بررسی : این مطالعه از نوع کوهورت و به روش آینده نگر از اردیبهشت 1380 تا آبان 1381 انجام گرفت .در این مطالعه اطلاعات دموگرافیک، کلینیکی و پاراکلینیکی 120 بیمار غیردیابتی مبتلا به MI در هنگام بستری جمع آوری گردید و نمونه خون وریدی بیماران بلافاصله بعد از بستری برای بررسی قند خون آنالیز شد. سپس بیماران به مدت یکسال پیگیری شدند. هیپرگلیسمی بدو ورود به صورت قند خون بدو ورود بیشتر یا مساوی mg/dl140 تعریف شد. نتـایج :78% بیماران مرد بودند. میانگین سنی و میانگین قند خون بدو ورود بیماران به ترتیب 13±63 سال و mg/dl76±146 بود. 20% بیماران در بیمارستان و 8/9% در طی دوره پیگیری یک ساله در اثر علل قلبی عروقی فوت شدند. میانگین قند خون بدو ورود در بیماران فوت شده در بیمارستان به طور معنی داری بالاتر از بیماران زنده بود و به طور معنی داری بر سرانجام داخل بیمارستانی بیماران تأثیر داشت. همچنین مشخص شد که افزایش هر mg/dl100 در قند خون با %11 افزایش ریسک مرگ داخل بیمارستانی در بیماران غیردیابتی همراه است. نتیجه گیری : نتایج حاصل از مطالعه نشان داد که سطح گلوکز پلاسمای بدو ورود نشانگر مفیدی جهت تشخیص بیماران با پیش آگهی بدتر بعد از MI است. مطالعات بعدی باید بر کنترل مطلوب هیپرگلیسمی در بیماران با MI متمرکز گردد.

متن کامل [PDF 125 kb]   (2112 دریافت)