دوره 30، شماره 2 - ( اردیبهشت 1401 )                   جلد 30 شماره 2 صفحات 4606-4593 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


چکیده:   (918 مشاهده)
مقدمه: فعال‌سازی اینفلامازومNLRP-3  از مشخصه­های التهاب مزمن در دیابت نوع دو است. انجام تمرینات ورزشی در کنار مصرف مکمل‌های آنتی‌اکسیدانی قادر به کنترل التهاب می­باشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر شدت‌های مختلف تمرین همراه با آلفالیپوئیک اسید بر بیان ژنNLRP-3  بافت پانکراس موش‌ها دیابتی بود.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 35 موش ویستار به‌صورت تصادفی به 7 گروه: کنترل، دیابتی، دیابتی مکمل، دیابتی تمرین تناوبی شدید، دیابتی تمرین تناوبی متوسط، دیابتی تمرین تناوبی شدید+ مکمل، دیابتی تمرین تناوبی متوسط+مکمل تقسیم شدند. پروتکل تمرین تناوبی متوسط و شدید به مدت 6 هفته و 5 جلسه در هفته اجرا شد. تمرین تناوبی شدید شامل 10 وهله 4 دقیقه­ای دویدن (با شدت 90-85% سرعت بیشینه) و تمرین تناوبی متوسط شامل 13 وهله 4 دقیقهای دویدن (با شدت 65-70% سرعت بیشینه) بود. آلفالیپوئیک اسید به مقدار 20 میلی‌گرم در هر کیلوگرم وزن در روز به‌صورت گاواژ به موش‌ها داده شد. بافت­برداری و خونگیری 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی انجام شد. بیان ژن NLRP-3 از روش real-time PCR اندازه­گیری گردید.
نتایج: بیان ژنNLRP-3  بافت پانکراس در گروه دیابتی نسبت به گروه سالم افزایش معنی‌داری داشت (0/0001P=). آلفالیپوئیک اسید (0/021P=)، تمرین متوسط (0/009P=)، تمرین شدید (0/001P=)، تمرین متوسط+مکمل (0/003P=) و تمرین تناوبی شدید+مکمل (0/0001P=) سطح NLRP-3 بافت پانکراس را به‌طور معنی‌داری نسبت به گروه دیایت کاهش دادند.
نتیجه‌گیری: بیماری دیابت نوع دو با افزایش بیان ژن NLRP-3 در پانکراس همراه است و تمرین تناوبی شدید به همراه مکمل آلفالیپوئیک اسید یک مداخله موثرتر در کاهش NLRP-3 پانکراس در دیابت در نظر گرفته می‌شود.
متن کامل [PDF 878 kb]   (393 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (593 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: فیزیولوژی ورزش
دریافت: 1400/4/20 | پذیرش: 1400/8/12 | انتشار: 1401/2/15

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.