دوره 29، شماره 8 - ( آبان 1400 )
جلد 29 شماره 8 صفحات 3988-3976 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (1070 مشاهده)
مقدمه: دیابت یک بیماری متابولیکی شایع است که منجر به نوروپاتی محیطی می‌شود. آسیب نورون‌های محیطی باعث افزایش پروتئین کانال سدیمیNav1.3 می‌شود. تمرین ورزشی اثر مفیدی بر دیابت و نوروپاتی محیطی دارد. از طرفی، آلفالیپوئیک اسید یک آنتی-اکسیدان بیولوژیکی قوی است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر شدت‌های مختلف تمرین و آلفالیپوئیک اسید بر بیان کانال سدیمی Nav1.3 عضله نعلی موش‌های دیابتی بود.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی ، 35 سر موش نر نژاد ویستار به‌طور تصادفی به هفت گروه: کنترل سالم، دیابتی، دیابتی مکمل، دیابتی تمرین شدید، دیابتی تمرین متوسط، دیابتی تمرین شدید + مکمل، دیابتی تمرین متوسط + مکمل تقسیم شدند. موش¬های صحرایی با تزریق استرپتوزوسین به صورت درون صفاقی، دیابتی شدند. پروتکل تمرین تناوبی متوسط و شدید به مدت شش هفته و پنج جلسه در هفته اجرا شد. آلفالیپوئیک اسید به مقدار mg/kg20 در روز به‌صورت گاواژ به موش¬ها داده شد. بیان پروتئین Nav1.3 با روش ایمونوهیستوشیمی اندازه‌گیری گردید. عملیات آماری با نرم‌افزار SPSS version 16 انجام گرفت. از آزمون آماری تحلیل واریانس یک‌طرفه و توکی برای تحلیل اطلاعات استفاده شد.
نتایج: دیابت منجر به افزایش بیان Nav1.3 عضله نعلی نسبت به گروه سالم شد (0/0001>P). تمرین شدید (0/0015=P)، تمرین متوسط (0/0056P=)، تمرین شدید + مکمل (0/0001>P) و تمرین متوسط+مکمل (0/0001>P) سطح NaV1.3 را به‌طور معنی‌داری نسبت به گروه دیایت کاهش دادند.
نتیجه‌گیری: تمرین تناوبی شدید و متوسط می‌تواند بیان Nav1.3 عضله نعلی موش‌های دیابتی را کاهش دهد. ترکیب مکمل آلفالیپوئیک اسید با تمرین ورزشی در کاهش نوروپاتی محیطی موثرتر است.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی ، 35 سر موش نر نژاد ویستار به‌طور تصادفی به هفت گروه: کنترل سالم، دیابتی، دیابتی مکمل، دیابتی تمرین شدید، دیابتی تمرین متوسط، دیابتی تمرین شدید + مکمل، دیابتی تمرین متوسط + مکمل تقسیم شدند. موش¬های صحرایی با تزریق استرپتوزوسین به صورت درون صفاقی، دیابتی شدند. پروتکل تمرین تناوبی متوسط و شدید به مدت شش هفته و پنج جلسه در هفته اجرا شد. آلفالیپوئیک اسید به مقدار mg/kg20 در روز به‌صورت گاواژ به موش¬ها داده شد. بیان پروتئین Nav1.3 با روش ایمونوهیستوشیمی اندازه‌گیری گردید. عملیات آماری با نرم‌افزار SPSS version 16 انجام گرفت. از آزمون آماری تحلیل واریانس یک‌طرفه و توکی برای تحلیل اطلاعات استفاده شد.
نتایج: دیابت منجر به افزایش بیان Nav1.3 عضله نعلی نسبت به گروه سالم شد (0/0001>P). تمرین شدید (0/0015=P)، تمرین متوسط (0/0056P=)، تمرین شدید + مکمل (0/0001>P) و تمرین متوسط+مکمل (0/0001>P) سطح NaV1.3 را به‌طور معنی‌داری نسبت به گروه دیایت کاهش دادند.
نتیجه‌گیری: تمرین تناوبی شدید و متوسط می‌تواند بیان Nav1.3 عضله نعلی موش‌های دیابتی را کاهش دهد. ترکیب مکمل آلفالیپوئیک اسید با تمرین ورزشی در کاهش نوروپاتی محیطی موثرتر است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
دریافت: 1399/10/27 | پذیرش: 1400/2/12 | انتشار: 1400/8/10
دریافت: 1399/10/27 | پذیرش: 1400/2/12 | انتشار: 1400/8/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |