دوره 28، شماره 3 - ( خرداد 1399 )
جلد 28 شماره 3 صفحات 2489-2479 |
برگشت به فهرست نسخه ها
محمد پاک‌‌هاشمی 
، مهسا حسنی‌پور ، آیت کائیدی ، پویا سعید عسکری ، ایمان فاطمی ، محمدرضا رحمانی ، الهام حکیمی ، جلال حسن‌شاهی ، وحید احسانی ، زهرا تقی‌پور ، مرضیه خادمی ، محمد الله توکلی*
، مهسا حسنی‌پور ، آیت کائیدی ، پویا سعید عسکری ، ایمان فاطمی ، محمدرضا رحمانی ، الهام حکیمی ، جلال حسن‌شاهی ، وحید احسانی ، زهرا تقی‌پور ، مرضیه خادمی ، محمد الله توکلی*
چکیده: (1923 مشاهده)
مقدمه: پیری یک فرآیند پیچیده بوده و به‌عنوان عامل خطر برای بیماریهایی مانند فشارخون، آلزایمر، سرطان، افسردگی و اضطراب به‌شمار میآید. اخیراً دیده شده است که داروی ضد دیابت متفورمین دارای اثرات عصبی مهمی نظیر جلوگیری از کاهش حافظه، سکته مغزی، اضطراب، التهاب و تشنج میباشد. از این رو هدف پژوهش حاضر تعیین اثر متفورمین در برخی عملکردهای شناختی در موش‌های صحرایی نر مسن بود.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، تعداد 24 سر موش صحرایی 22 ماهه به طور تصادفی به 3 گروه 8 تایی تقسیم شدند. گروه اول: گروه کنترل است که آب را بصورت خوراکی (گاواژ) دریافت کردند، گروه دوم: متفورمین با دوز mg/kg1 به صورت خوراکی و گروه سوم: متفورمین را با دوز mg/kg10 را به صورت خوراکی دریافت نمودند. پس از تیمار به‌مدت 40 روز (روزانه یک مرتبه) آزمون‌های رفتاری شامل ماز Y شکل، ماز به‌علاوه‌ای شکل مرتفع و آزمون افسردگی از حیوانات گرفته شد. نتایج با استفاده از نرم‌افزار Prism GraphPad نسخه 6 و آزمون One-way ANOVA و سپس تست تعقیبی Tukey-post Hoc-test بررسی شد.
نتایج: نتایج این مطالعه نشان داد که متفورمین با دوز mg/kg 10 میزان اضطراب (0/001P< و 0/05P<) و افسردگی(0/001 P<) را در حیوانات مسن به صورت معنی داری کاهش داده است. متفورمین با دوز mg/kg 1 نتوانست اختلالات ناشی از پیری را در این مدل بهبود بخشد.
نتیجه‌گیری: متفورمین با دوز mg/kg 10 میتواند با کاهش اضطراب و افسردگی موجب ارتقا کیفیت زندگی دوره پیری گردد.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، تعداد 24 سر موش صحرایی 22 ماهه به طور تصادفی به 3 گروه 8 تایی تقسیم شدند. گروه اول: گروه کنترل است که آب را بصورت خوراکی (گاواژ) دریافت کردند، گروه دوم: متفورمین با دوز mg/kg1 به صورت خوراکی و گروه سوم: متفورمین را با دوز mg/kg10 را به صورت خوراکی دریافت نمودند. پس از تیمار به‌مدت 40 روز (روزانه یک مرتبه) آزمون‌های رفتاری شامل ماز Y شکل، ماز به‌علاوه‌ای شکل مرتفع و آزمون افسردگی از حیوانات گرفته شد. نتایج با استفاده از نرم‌افزار Prism GraphPad نسخه 6 و آزمون One-way ANOVA و سپس تست تعقیبی Tukey-post Hoc-test بررسی شد.
نتایج: نتایج این مطالعه نشان داد که متفورمین با دوز mg/kg 10 میزان اضطراب (0/001P< و 0/05P<) و افسردگی(0/001 P<) را در حیوانات مسن به صورت معنی داری کاهش داده است. متفورمین با دوز mg/kg 1 نتوانست اختلالات ناشی از پیری را در این مدل بهبود بخشد.
نتیجه‌گیری: متفورمین با دوز mg/kg 10 میتواند با کاهش اضطراب و افسردگی موجب ارتقا کیفیت زندگی دوره پیری گردد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی
دریافت: 1398/9/11 | پذیرش: 1399/4/23 | انتشار: 1399/4/23
دریافت: 1398/9/11 | پذیرش: 1399/4/23 | انتشار: 1399/4/23
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |