دوره 29، شماره 3 - ( خرداد 1400 )
جلد 29 شماره 3 صفحات 3598-3588 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (1543 مشاهده)
مقدمه: خطای دارویی از شایع‌ترین خطاهای پزشکی است که این نوع خطاها در بخش مراقبت ویژه به علت آسیب‌پذیری و ناتوانی بیماران برای شرکت در فرایند دارو درمانی اهمیت مضاعفی دارد. هدف از مطالعه حاضر تعیین فراوانی، نوع و علل خطاهای دارویی در بخش مراقبت ویژه بوده است.
روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی- مقطعی است. 105 پرستار شاغل در بخش مراقبت ویژه به صورت تمام شماری از بیمارستان‌های شهر یزد در سال 1396 وارد مطالعه شدند. ابزارهای گردآوری داده‌ها، پرسش‌نامه اطلاعات جمعیت شناختی و شغلی و پرسش‌نامه"خطای تجویز دارو"بوده است. که روایی محتوی و پایایی آن (ضریب آلفا کرونباخ) مورد تایید قرار گرفته است برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و آزمون آماری کای اسکوئر در نرم‌افزار SPSS version.16 استفاده گردید.
نتایج: 66/7 % پرستاران مورد مطالعه مرتکب خطای دارویی شده بودند. 40/6% نمونه‌ها یک خطا داشتند. 58/7% خطاها در نوبت کاری شب رخ داده بود. در داروهای غیر تزریقی: خطای ناشی از دادن دارو بدون تجویز پزشک، اشتباه در محاسبات دارویی، دادن دارو بعد از قطع دستور و در داروهای تزریقی: عدم توجه به تداخل دارویی در تجویز همزمان آن‌ها، اشتباه در محاسبات دارویی و دادن دارو بدون تجویز پزشک دارای وقوع زیاد بودند. پرستاران، اولین علت اصلی بروز خطاهای دارویی را خستگی پرستاران بیان کردند.
نتیجه‌گیری: با توجه به بالا بودن فراوانی خطاها در مطالعه حاضر (66/7% درطی 6 ماه گذشته) به خصوص در نوبت کاری شب و هم‌چنین دخیل دانستن خستگی پرستاران به عنوان مهم‌ترین عامل بروز خطای دارویی، ضروری به نظر می‌رسد که مسئولین و مدیران پرستاری مداخلاتی را جهت بهبود شرایط کاری پرستاران اعمال نمایند.
روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی- مقطعی است. 105 پرستار شاغل در بخش مراقبت ویژه به صورت تمام شماری از بیمارستان‌های شهر یزد در سال 1396 وارد مطالعه شدند. ابزارهای گردآوری داده‌ها، پرسش‌نامه اطلاعات جمعیت شناختی و شغلی و پرسش‌نامه"خطای تجویز دارو"بوده است. که روایی محتوی و پایایی آن (ضریب آلفا کرونباخ) مورد تایید قرار گرفته است برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و آزمون آماری کای اسکوئر در نرم‌افزار SPSS version.16 استفاده گردید.
نتایج: 66/7 % پرستاران مورد مطالعه مرتکب خطای دارویی شده بودند. 40/6% نمونه‌ها یک خطا داشتند. 58/7% خطاها در نوبت کاری شب رخ داده بود. در داروهای غیر تزریقی: خطای ناشی از دادن دارو بدون تجویز پزشک، اشتباه در محاسبات دارویی، دادن دارو بعد از قطع دستور و در داروهای تزریقی: عدم توجه به تداخل دارویی در تجویز همزمان آن‌ها، اشتباه در محاسبات دارویی و دادن دارو بدون تجویز پزشک دارای وقوع زیاد بودند. پرستاران، اولین علت اصلی بروز خطاهای دارویی را خستگی پرستاران بیان کردند.
نتیجه‌گیری: با توجه به بالا بودن فراوانی خطاها در مطالعه حاضر (66/7% درطی 6 ماه گذشته) به خصوص در نوبت کاری شب و هم‌چنین دخیل دانستن خستگی پرستاران به عنوان مهم‌ترین عامل بروز خطای دارویی، ضروری به نظر می‌رسد که مسئولین و مدیران پرستاری مداخلاتی را جهت بهبود شرایط کاری پرستاران اعمال نمایند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |