دوره 27، شماره 12 - ( اسفند 1398 )
جلد 27 شماره 12 صفحات 2169-2159 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (1944 مشاهده)
مقدمه: سرطان معده چهارمین سرطان شایع و دومین دلیل مرگ ناشی از سرطان در جهان است. با وجود پیشرفتههای اخیر در کنترل و درمان بیماری، میزان بقای این سرطان نسبتاً پایین است. عوامل مختلفی میتواند بر بقای بیماران مبتلا به سرطان معده مؤثر باشد هدف این مطالعه تعیین بقا و عوامل مؤثر بر آن در بیماران مبتلا به سرطان معده است.
روش بررسی: در این مطالعه کلیه بیمارانی که طی سالهای 1396- 1382 به کلینیک تخصصی امام خمینی همدان مراجعه کرده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. پیگیری بیماران از طریق مراجعات دورهای و تماس تلفنی انجام شد. بقای بیماران با استفاده از روش کاپلان-مایر محاسبه شد و از مدل مخاطرات متناسب کاکس برای تعیین عوامل مؤثر بر بقا استفاده شد. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS Inc., Chicago, IL; Version 16 و در سطح معن یداری 0/05 آنالیز شدند.
نتایج: از 350 بیمار مبتلا به سرطان معده، 74/3 درصد مرد بودند. میزان بقای یک، سه و پنج ساله بیماران به‌ترتیب 67%، 36% و 27% بود. نتایج آزمون لگ -رتبه، بیانگر آن بود که متغیرهای سن، نوع تومور، مرحله بیماری، نوع جراحی و متاستاز بیماری بر بقای بیماران مؤثر است اما در تحلیل چندمتغیره کاکس، تنها متغیر سن در زمان تشخیص و شیمیدرمانی متغیرهای تأثیرگذار بر بقا بودند (0/05P<).
نتیجه‌گیری: نتایج این بررسی نشان داد که متغیر سن یک فاکتور قوی در بقای بیماران محسوب میشود، بنابراین تشخیص هر چه سریعتر بیماری در سنین پایین و مراحل اولیه بیماری با استفاده از یک برنامه غربالگری، ضروری میباشد.
روش بررسی: در این مطالعه کلیه بیمارانی که طی سالهای 1396- 1382 به کلینیک تخصصی امام خمینی همدان مراجعه کرده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. پیگیری بیماران از طریق مراجعات دورهای و تماس تلفنی انجام شد. بقای بیماران با استفاده از روش کاپلان-مایر محاسبه شد و از مدل مخاطرات متناسب کاکس برای تعیین عوامل مؤثر بر بقا استفاده شد. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS Inc., Chicago, IL; Version 16 و در سطح معن یداری 0/05 آنالیز شدند.
نتایج: از 350 بیمار مبتلا به سرطان معده، 74/3 درصد مرد بودند. میزان بقای یک، سه و پنج ساله بیماران به‌ترتیب 67%، 36% و 27% بود. نتایج آزمون لگ -رتبه، بیانگر آن بود که متغیرهای سن، نوع تومور، مرحله بیماری، نوع جراحی و متاستاز بیماری بر بقای بیماران مؤثر است اما در تحلیل چندمتغیره کاکس، تنها متغیر سن در زمان تشخیص و شیمیدرمانی متغیرهای تأثیرگذار بر بقا بودند (0/05P<).
نتیجه‌گیری: نتایج این بررسی نشان داد که متغیر سن یک فاکتور قوی در بقای بیماران محسوب میشود، بنابراین تشخیص هر چه سریعتر بیماری در سنین پایین و مراحل اولیه بیماری با استفاده از یک برنامه غربالگری، ضروری میباشد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
بیماری های داخلی
دریافت: 1397/5/20 | پذیرش: 1397/7/21 | انتشار: 1399/2/29
دریافت: 1397/5/20 | پذیرش: 1397/7/21 | انتشار: 1399/2/29
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |