دوره 26، شماره 2 - ( اردیبهشت 1397 )                   جلد 26 شماره 2 صفحات 125-111 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (3746 مشاهده)
مقدمه چاقی اختلال سیستمیکی است که تنظیم پروتئین‌های موثر در متابولیسم چربی را مختل می‌کند و به مقاومت به انسولین و دیابت منجر می‌شود. هدف پژوهش حاضر مقایسۀ 6 هفته تمرین تناوبی خیلی شدید و تداومی به همراه غذای استاندارد بر بیان ژن دسنوترین و  (Fibronectin type III Domain Containing protein5) FNDC در دو بافت چربی زیرپوستی و عضلۀ چهار سر رت‌های نر چاق بود.
روش بررسی: نوع پژوهش توسعه‌ای و روش آن تجربی بود.40 رت نژاد ویستار بعد از 12هفته غذای پرچرب (30n=) و غذای استاندارد (10n=) جهت اطمینان از چاقی با هم مقایسه شدند. سپس 30 رت چاق تصادفی ساده به 3 گروه تقسیم شدند: کنترل (10n=)، تمرین تداومی (10n=) و تمرین تناوبی خیلی شدید (10n=). تمرین تدوامی و تناوبی خیلی شدید 6 هفته و هر هفته 6 جلسه انجام ‌شد. میزان بیان ژن دسنوترین و FNDC5 در بافت چربی زیرپوستی و عضلۀ چهار سر به روش Real Time-PCRسنجیده شد. برای مقایسۀ تغییرات بین گروهی از آزمونONE-WAY ANOVA و آزمون تعقیبی توکی و برای تجزیه و تحلیل آماری از نرم افزار  16SPSS و اکسل 2007 استفاده شد.
نتایج: پژوهش نشان داد بیان ژن دسنوترین بافت چربی زیر پوستی بین گروه تمرین تداومی و تمرین تناوبی خیلی شدید تفاوت معناداری داشت )011/0P=)، ولی بیان ژن دسنوترین)275/0P=) و FNDC5 )981/0P=) بافت عضله چهار سر  بین دو گروه معنادار نبود.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد برای افراد چاق و برای مقابله با آثار مخربی که چاقی بر پروتئین‌های دسنوترین و FNDC5 دارد، تمرین تداومی کارآمدتر است. ولی برای کاهش وزن، تمرین تناوبی خیلی شدید روش بهتری است.
متن کامل [PDF 1075 kb]   (1557 دریافت)    

دریافت: 1397/3/30 | پذیرش: 1397/3/30 | انتشار: 1397/3/30

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.