دوره 26، شماره 3 - ( خرداد 1397 )
جلد 26 شماره 3 صفحات 265-257 |
برگشت به فهرست نسخه ها
نجمه نجفی* 
، حبیب الله حسینی ، مریم حاتمی ، محمود وکیلی ، فرزانه شیشه بر ، محمد زمانیان ، الهام حکیمی زاده
، حبیب الله حسینی ، مریم حاتمی ، محمود وکیلی ، فرزانه شیشه بر ، محمد زمانیان ، الهام حکیمی زاده
چکیده: (4494 مشاهده)
مقدمه: کاهش درد پس از جراحی از مشکلات بیماران معتاد به مواد مخدر میباشد. مورفین از شایعترین داروها جهت کنترل درد پس از جراحی میباشد. بهعلت عوارض و مقاومت به اوپیوئیدها در بیماران معتاد، توجه به داروهای کمکی نظیر کتامین افزایش یافته است. هدف این مطالعه بررسی اثر افزودن کتامین به مورفین در بیماران معتاد به اوپیوئید با درد پس از جراحی ارتوپدی بود.
روش بررسی: در یک کارآزمایی بالینی دوسوکور، تعداد 6٠ بیمار کاندید جراحی ارتوپدی با سابقه مصرف اپیوئید، به طور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. پس از جراحی، گروه اول 20 میلیگرم مورفین و گروه دوم20 میلیگرم مورفین و 100 میلیگرم کتامین از طریق پمپ تزریق وریدی کنترل درد توسط بیمار (IPCA)، دریافت نمودند. نمره درد بر مبنای شاخص مقیاس دیداری درد (VAS)، نمره آرام‌بخشی توسط معیار رامسی و میزان تهوع و استفراغ، در زمانهای 1، 6، 12 و 24 ساعت پس از جراحی سنجیده شد. داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS-20 تجزیه و تحلیل و نتایج به صورت میانگین و انحراف معیار بیان و با استفاده از آزمون t-test بررسی شدند. سطح معنی داری کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.
نتایج: نتایج نشان داد که دوز دریافتی مورفین در گروه مورفین در مقایسه با گروه مورفین + کتامین به طور معنا داری بیشتر بود (001/ 0p ˂). میانگین نمره درد، فقط در ساعت 12 در گروه مورفین در مقایسه با گروه دوم به طور معنا داری کاهش یافت (02/0p=). میانگین نمره آرام بخشی در ساعات 1 (001/0p<)، 6 (002/0p=)، 12 (001/0p=) و 24 (001/0p=) در گروه مورفین به طور معنا داری در مقایسه با گروه دوم زیاد شد. در ساعت 1، میانگین نمره تهوع و استفراغ در گروه مورفین در مقایسه با گروه کتامین + مورفین به طور معنا داری کاهش یافت (024/0p=).
نتیجه‌گیری: افزودن کتامین به مورفین در بیماران با سابقه مصرف اپیوئید می‌تواند سبب کاهش مصرف مورفین شود. اما اثری بر کاهش نمره درد و آرام‌بخشی ندارد.
روش بررسی: در یک کارآزمایی بالینی دوسوکور، تعداد 6٠ بیمار کاندید جراحی ارتوپدی با سابقه مصرف اپیوئید، به طور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. پس از جراحی، گروه اول 20 میلیگرم مورفین و گروه دوم20 میلیگرم مورفین و 100 میلیگرم کتامین از طریق پمپ تزریق وریدی کنترل درد توسط بیمار (IPCA)، دریافت نمودند. نمره درد بر مبنای شاخص مقیاس دیداری درد (VAS)، نمره آرام‌بخشی توسط معیار رامسی و میزان تهوع و استفراغ، در زمانهای 1، 6، 12 و 24 ساعت پس از جراحی سنجیده شد. داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS-20 تجزیه و تحلیل و نتایج به صورت میانگین و انحراف معیار بیان و با استفاده از آزمون t-test بررسی شدند. سطح معنی داری کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.
نتایج: نتایج نشان داد که دوز دریافتی مورفین در گروه مورفین در مقایسه با گروه مورفین + کتامین به طور معنا داری بیشتر بود (001/ 0p ˂). میانگین نمره درد، فقط در ساعت 12 در گروه مورفین در مقایسه با گروه دوم به طور معنا داری کاهش یافت (02/0p=). میانگین نمره آرام بخشی در ساعات 1 (001/0p<)، 6 (002/0p=)، 12 (001/0p=) و 24 (001/0p=) در گروه مورفین به طور معنا داری در مقایسه با گروه دوم زیاد شد. در ساعت 1، میانگین نمره تهوع و استفراغ در گروه مورفین در مقایسه با گروه کتامین + مورفین به طور معنا داری کاهش یافت (024/0p=).
نتیجه‌گیری: افزودن کتامین به مورفین در بیماران با سابقه مصرف اپیوئید می‌تواند سبب کاهش مصرف مورفین شود. اما اثری بر کاهش نمره درد و آرام‌بخشی ندارد.
واژه‌های کلیدی: درد پس از عمل، جراحی ارتوپدی، پمپ تزریق وریدی کنترل درد توسط بیمار، مورفین، کتامین، اعتیاد
نوع مطالعه: کارآزمایی بالینی |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی
دریافت: 1396/8/17 | پذیرش: 1396/9/11 | انتشار: 1397/5/23
دریافت: 1396/8/17 | پذیرش: 1396/9/11 | انتشار: 1397/5/23
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |