دوره 27، شماره 2 - ( اردیبهشت 1398 )
جلد 27 شماره 2 صفحات 1301-1290 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (3016 مشاهده)
مقدمه:تیروئیدنقش مهمی‌در متابولیسم بدن دارد.افزایش وزن وآترواسکلروز منجر به بیماری‌های قلبی‌عروقی می‌شود.گل محمدی و تخمکتان در طب سنتی برای کاهش وزن،زیاد استفاده می‌شوند. دراین مطالعه مکانیسم اثراین دوگیاه و مقایسه اثرآن‌ها بر وزن بدن، سطوح سرمی هورمونهای تیروئید و شاخصهای چربی موش صحرایی بررسی شد.
روش بررسی: در مطالعه آزمایشگاهی تجربی 36سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به گروه کنترل و 5 گروه تجربی تقسیم شدند.گروه‌های تجربی دوزهای مختلف عصاره این دو گیاه را به مدت 28 روز به صورت داخل صفاقی دریافت کردند.یک روز پس از آخرین تزریق وزن‌کشی و خون‌گیری انجام شد. شاخصهای چربی به روش بیوشیمیایی وهورمون‌های تیروئیدی به روش ایمونواسی اندازه‌گیری و مقادیر با استفاده‌ازآزمون‌های آماری one way, ANOVAsوتست Tukey در سیستم SPSS Inc., Chicago, IL; version 18 در سطح معنادار(05/0p<) تجزیه و‌تحلیل شدند.
نتایج: افزایش معنی‌دار T3 در همه گروه های تجربی (به‌جز گروه دریافت کننده گل محمدی با دوز mg/kg500) و کاهش معنی‌دار TSH در همه گروه‌های تجربی مشاهده شد. همه موش‌های صحرایی مورد مطالعه کاهش وزن را نشان دادند (P-value گروه 1 :03/0 ،گروه2: 042/0 و گروه‌های تجربی 3،4، 1،5 000:/0>P). تری‌گلیسیرید در همه گروه‌ها کاهش نشان داد.( P-value در گروه‌های تجربی 5،4،3،2،1 به‌ترتیب 034/0،005/0 ،003/0،002/0،003/0 بود)
دوز بالای تخمکتان و گل‌محمدی و تجویز هم‌زمان این دو عصاره سبب افزایش معنی‌دار HDL وکاهش معنی‌دار VLDLشد. LDL در گروه تجربی 5 در مقایسه با گروه کنترل،کاهش معنی‌دار داشت (05/0p<).
نتیجه‌گیری: گل‌محمدی و تخمکتان سبب افزایش تری‌یدوتیرونین و کاهش TSH شدند و‌این تغییرات سبب کاهش شاخصهای چربی و وزن شد،گرچه اثرات گل‌محمدی بیشتر از تخمکتان بود.
روش بررسی: در مطالعه آزمایشگاهی تجربی 36سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به گروه کنترل و 5 گروه تجربی تقسیم شدند.گروه‌های تجربی دوزهای مختلف عصاره این دو گیاه را به مدت 28 روز به صورت داخل صفاقی دریافت کردند.یک روز پس از آخرین تزریق وزن‌کشی و خون‌گیری انجام شد. شاخصهای چربی به روش بیوشیمیایی وهورمون‌های تیروئیدی به روش ایمونواسی اندازه‌گیری و مقادیر با استفاده‌ازآزمون‌های آماری one way, ANOVAsوتست Tukey در سیستم SPSS Inc., Chicago, IL; version 18 در سطح معنادار(05/0p<) تجزیه و‌تحلیل شدند.
نتایج: افزایش معنی‌دار T3 در همه گروه های تجربی (به‌جز گروه دریافت کننده گل محمدی با دوز mg/kg500) و کاهش معنی‌دار TSH در همه گروه‌های تجربی مشاهده شد. همه موش‌های صحرایی مورد مطالعه کاهش وزن را نشان دادند (P-value گروه 1 :03/0 ،گروه2: 042/0 و گروه‌های تجربی 3،4، 1،5 000:/0>P). تری‌گلیسیرید در همه گروه‌ها کاهش نشان داد.( P-value در گروه‌های تجربی 5،4،3،2،1 به‌ترتیب 034/0،005/0 ،003/0،002/0،003/0 بود)
دوز بالای تخمکتان و گل‌محمدی و تجویز هم‌زمان این دو عصاره سبب افزایش معنی‌دار HDL وکاهش معنی‌دار VLDLشد. LDL در گروه تجربی 5 در مقایسه با گروه کنترل،کاهش معنی‌دار داشت (05/0p<).
نتیجه‌گیری: گل‌محمدی و تخمکتان سبب افزایش تری‌یدوتیرونین و کاهش TSH شدند و‌این تغییرات سبب کاهش شاخصهای چربی و وزن شد،گرچه اثرات گل‌محمدی بیشتر از تخمکتان بود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |