دوره 25، شماره 11 - ( بهمن 1396 )
جلد 25 شماره 11 صفحات 877-865 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (4339 مشاهده)
مقدمه: دیابت یک ناهنجاری متابولیکی میباشد که ﺑﺎ ﻫﻴﭙﺮﮔﻼﻳﺴﻤﻲ ﻧﺎﺷﻲ از ﻧﻘﺺ در ﺗﺮﺷﺢ اﻧﺴﻮﻟﻴﻦ، ﻧﻘﺺ در ﻋﻤﻠﻜﺮد اﻧﺴﻮﻟﻴﻦ ﻳﺎ ﻫﺮ دو اﻳﺠﺎد ﻣﻲﺷﻮد. ﻫﺪف از اﻧﺠﺎم اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ بررسی اثرات ترکیبی آتورواستاتین و سولفاتروی بر سطح سرمی انسولین، گلوکز و مورفولوژی پانکراس در موشهای صحرایی مبتلا به دیابت نوع 1 میباشد.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 40 سر موش صحرایی ماده نژاد ویستار به صورت تصادفی در پنچ گروه (8n=): شاهد سالم، شاهد دیابتی، دیابتی تیمار شده با 20mg/kg آتورواستاتین، دیابتی تیمار شده با 30mg/kg سولفاتروی و دیابتی تیمار شده با ترکیبی از نصف دز آتورواستاتین و سولفاتروی، قرار گرفتند. دیابت با تزریق 60mg/kg استرپتوزوتوسین، به صورت درون صفاقی القاء شد. یک هفته بعد از تزریق استرپتوزوتوسین، ﺣﻴﻮاﻧﺎت ﺑـﻪ ﻣـﺪت یک ماه، به صورت روزانه ﺑﻪ روش ﮔﺎواژ معدی تیمار شدند. بعد از اتمام دوره تیمار، از تمامی گروههای مورد مطالعه نمونهخون برای اندازهگیری سطح سرمی گلوکز به روش اسپکتروفتومتری و انسولین به روش الایزا اخذ شد. پس از تهیه مقاطع بافتی از پانکراس و رنگآمیزی H&E مطالعات بافتی با میکروسکوپ نوری صورت گرفت. در پایان، دادههای جمعآوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون آماری آنالیز واریانس و آزمون تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج: نتایج نشان داد که سولفاتروی و آتورواستاتین به تنهایی بیش از آنکه موجب کاهش قندخون و افزایش انسولین شود، موجب کاهش عوارض ناشی از دیابتی شدن از جمله آسیب به بافت پانکراس، کاهش تعداد و قطر جزایر پانکراس می‌گردد و ترکیب این دو در کنار کاهش سطح عوارض ناشی از دیابت، موجب کاهش معنیدار (05/0p<) قندخون و افزایش معنیدار انسولین خواهد شد.
نتیجهگیری: به نظر میرسد ترکیب آتورواستاتین و سولفاتروی اثر بهتری در کنترل سطح قندخون، انسولین و بهبود جزایر پانکراس داشته باشد.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 40 سر موش صحرایی ماده نژاد ویستار به صورت تصادفی در پنچ گروه (8n=): شاهد سالم، شاهد دیابتی، دیابتی تیمار شده با 20mg/kg آتورواستاتین، دیابتی تیمار شده با 30mg/kg سولفاتروی و دیابتی تیمار شده با ترکیبی از نصف دز آتورواستاتین و سولفاتروی، قرار گرفتند. دیابت با تزریق 60mg/kg استرپتوزوتوسین، به صورت درون صفاقی القاء شد. یک هفته بعد از تزریق استرپتوزوتوسین، ﺣﻴﻮاﻧﺎت ﺑـﻪ ﻣـﺪت یک ماه، به صورت روزانه ﺑﻪ روش ﮔﺎواژ معدی تیمار شدند. بعد از اتمام دوره تیمار، از تمامی گروههای مورد مطالعه نمونهخون برای اندازهگیری سطح سرمی گلوکز به روش اسپکتروفتومتری و انسولین به روش الایزا اخذ شد. پس از تهیه مقاطع بافتی از پانکراس و رنگآمیزی H&E مطالعات بافتی با میکروسکوپ نوری صورت گرفت. در پایان، دادههای جمعآوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون آماری آنالیز واریانس و آزمون تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج: نتایج نشان داد که سولفاتروی و آتورواستاتین به تنهایی بیش از آنکه موجب کاهش قندخون و افزایش انسولین شود، موجب کاهش عوارض ناشی از دیابتی شدن از جمله آسیب به بافت پانکراس، کاهش تعداد و قطر جزایر پانکراس می‌گردد و ترکیب این دو در کنار کاهش سطح عوارض ناشی از دیابت، موجب کاهش معنیدار (05/0p<) قندخون و افزایش معنیدار انسولین خواهد شد.
نتیجهگیری: به نظر میرسد ترکیب آتورواستاتین و سولفاتروی اثر بهتری در کنترل سطح قندخون، انسولین و بهبود جزایر پانکراس داشته باشد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |