مقدمه: آنومالیهای دندانی، گروه مهمی از تنوعات مورفولوژیک دندانی هستند. که شیوع آنها در جمعیتهای مختلف، متفاوت است. هدف از مطالعه حاضر بررسی فراوانی آنومالیهای دندانی و شاخص سلامت دندانها در بیماران مراجعه کننده به دانشکده دندان پزشکی همدان در سال 1393 بود. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-مقطعی 772 بیمار مراجعه کننده به بخش بیماریهای دهان دانشکده دندان پزشکی، جهت تعیین فراوانی آنومالیهای دندانی و شاخص DMFT (تعداد دندانهای پوسیده، پر شده و کشیده شده) به روش WHO تحت معاینه دهانی بالینی قرار گرفتند و رادیوگرافی انجام نشد. پیش از معاینه اطلاعات بیوگرافیک بیماران شامل جنس، سن، محل زندگی، تحصیلات و وضعیت اقتصادی–اجتماعی در برگه مربوط به هر بیمار وارد شد. در تحلیل دادهها از نرم افزار SPSSآمار توصیفی و آزمونهای chi-square، one-way ANOVA و T Test استفاده شد.( 05/0=α) نتایج: 218 نفر (2%/28) از افراد حاضر در طرح، مرد و 554 نفر( % 8/71) زن بودند و میانگین سنی آنها 123/32 سال بود. فراوانی کلی آنومالیهای دندانی در این افراد 70% بود. اتریشن (2/40%)، فلوئورزیس (% 3/20)، کاسپ اضافی (7%/15)، تغییر رنگ (4%/14) و هیپودونشیا (%2/3) فراوان ترین آنومالیهای دندانی مشاهده شده در مطالعه بودند. میانگین شاخص سلامت دهان درجمعیت مورد مطالعه 78/5 1/14بود. نتیجهگیری: در مطالعه حاضر آنومالیهای دندانی اکتسابی فراوانی بالایی داشت و شاخص سلامت دهان پایین بود. بنابراین آموزش مداوم جهت تشخیص این آنومالیها و آموزش بهداشت جهت جلوگیری از مشکلات احتمالی ا برای دندان پزشکان و جامعه لازم است.