مقدمه: هنگامی که سلول‌های عضلانی صاف میومتر دیواره رحم با رشد غیرعادی همراه باشند، بیماری لیومیوما تظاهر می‌یابد. ژن ACE کد کننده کانورتازی است که عمدتاً در سلول‌های اندوتلیال عروقی ترشح می‌شود و در سیستم رنین آنژیوتانسین کنترل‌کننده فشارخون است. این ژن واجد یک پلی‌مورفیسم درجی/ حذفی (I/D) است که با افزایش سطح سرمی و بافتی ACE مرتبط می‌باشد. هدف این مطالعه بررسی ارتباط این پلی مورفیسم ژنی و ابتلا به میوم است.

روش بررسی: در یک مطالعه مورد- شاهدی، 55 بیمار مبتلا به لیومیومای رحمی و 78 خانم سالم مورد بررسی قرار گرفتند. پس از کسب رضایت، نمونه‌های خون جمع‌آوری و استخراج ‏DNA‏ توسط روش ‏Salting-out‏ انجام گرفت. تعیین ژنوتیپ‎‏ با اسـتفاده از واکـنش PCR‏ ‏انجام گردید. محصولات تکثیر شده دو باند 190 و 490 جفت بازی را که به ترتیب نشان دهنده آلل D و آلل I هستند را نشان دادند. مقایسه گروه‌ها با استفاده از ‏آنالیز کای ‏مربع انجام گرفت.

نتایج: فرکانس آلل D در گروه بیمار 0/55 و در گروه کنترل 0/51 بوده است. همچنین فرکانس آلل I در گروه بیمار و شاهد به ترتیب 0/45 و 0/49 بودند. نتایج نشان داد که با در نظر گرفتن ژنوتیپ II ‏ به عنوان ژنوتیپ مرجع، افراد هموزیگوت ‏DD‎‏ از شانس خطر بیشتری برای ابتلا به میوم رحمی برخوردارند (نسبت شانس 1/37)؛ این در حالی است که افراد هتروزیگوت شانس خطر مشابه ای با ژنوتیپ مرجع II نشان دادند.

بحث: فشارخون بالا به طور قابل توجهی با فیبروئیدهای رحمی در ارتباط است. مشخص شده که آسیب آترواسکلروتیک عروق خونی رحم و فرآیندهای التهابی ناشی از آن ممکن است نقش مهمی در ایجاد میوم رحمی بازی کند. مطالعه حاضر رابطه مثبتی را بین پلی‌مورفیسم ACE (I/D) و ابتلا به میوم رحمی نشان داد. این یافته شاهدی بر نقش مهم سیستم رنین – آنژیوتانسین در پاتوژنز میوم است.