ماهنامه علمی پ‍ژوهشی

مقدمه: چاقی اختلال متابولیکی است که در پی افزایش انرژی دریافتی و کاهش مصرف انرژی ایجاد می‌شود. هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر سطوح سرمی آیریزین و شاخص‌های لیپیدی دانشجویان پسر دارای اضافه وزن بود.

روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی که در سال 1394 انجام شد، تعداد 24 دانشجوی پسر دارای اضافه وزن با میانگین سن 88/1±13/21 سال و نمایه توده بدن 25 تا 9/29 کیلوگرم بر مترمربع، به روش هدف‌دار و در دسترس گزینش و به دو گروه همگن تمرین هوازی(12 نفر) و کنترل(12 نفر) تقسیم شدند. گروه تمرین به مدت هشت هفته سه جلسه‌ای و هر جلسه 40 تا 50 دقیقه با شدت 80-60 درصد ضربان قلب بیشینه تمرین کردند. همزمان گروه کنترل فعالیت‌های روزانه خود را انجام دادند و در تمرین هوازی شرکت نداشتند. پیش و پس از مداخله تمرینی سطوح سرمی آیریزین و شاخص‌های لیپیدی اندازه‌گیری شد. برای مقایسه میانگین‌های درون‌گروهی و بین‌گروهی از روش آنالیز واریانس اندازه‌های تکراری استفاده و سطح معنی‌داری 05/0>P در نظر گرفته شد.

نتایج: هشت هفته تمرین هوازی منجر به افزایش معنی‌دار سطح  VO₂maxو HDL-C (05/0>P) و کاهش معنی‌دار وزن، شاخص توده بدن، درصدچربی بدن و TC شد(05/0>P)، از طرفی تغییرات سطوح سرمی آیریزین، LDL-C و TG معنی‌دار نبود(05/0<P).

نتیجه‌گیری: تمرین هوازی بدون تغییر در سطح سرمی آیریزین، تاثیر مطلوبی بر افزایش VO₂max، بهبود ترکیب بدنی و کاهش ریسک فاکتورهای لیپیدی دارد.