مقدمه: میزان مرگ و میر پری‌ناتال از شاخص‌های مهم سلامتی یک جامعه محسوب می‌شود که به منظور حفظ و ارتقاء سطح سلامت نوزادان به عنوان یک گروه آسیب‌پذیر بهتر است عوامل موثر بر آن شناسایی و راهکارهای متناسب طراحی شود. هدف از این تحقیق بررسی علل مرگ و میر پری‌ناتال بر اساس موارد ثبت شده در پرونده نوزادان در بیمارستان‌های استان یزد می‌باشد.

روش‌بررسی: این مطالعه توصیفی با استفاده از داده‌های موجود در پرونده‌ها انجام شد. جامعه مورد بررسی شامل نوزادانی بود که در طول سال 91 در 15 مراکز درمانی استان یزد فوت شده به دنیا آمده یا از هفته 22 بارداری به بعد زنده به دنیا آمده و طی 29 روز بعد از تولد فوت شدند. علل مرگ، طبق نظر پزشک معالج از پرونده استخراج گردید.

نتایج: 390 مورد مرگ پری‌ناتال در سال 1391 در بیمارستان‌های استان یزد ثبت گردیده که با توجه به تعداد موالید زنده 27780 مورد در سال مذکور، میزان مرگ و میر پری‌ناتال 14 در 1000 تولد زنده می‌باشد. شایع‌ترین علل مرگ‌های پری‌ناتال ثبت شده بر اساس علل ثبت شده جنینی، سندروم دیسترس تنفسی 05/42 درصد، علل ثبت شده مادری، زایمان دیررس 7/22 درصد و در علل ثبت شده جفتی، دکولمان به میزان 6/4 درصد بود.

نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد مهم‌ترین عامل پیشگیری‌کننده از مرگ‌های پری‌ناتال، تاکید بر مراقبت‌های دوره پری‌ناتال، شناسایی و پیگیری مادران پرخطر و وجود بخش‌های مراقبت ویژه نوزادان می‌باشد.