مقدمه: استئوپروز و پریودنتیت از بیماری‌هایی است که با افزایش سن شیوع آنها افزایش می‌یابد و از دست رفتن استخوان یکی از ویژگی‌های مشترک این دو بیماری می‌باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی ارتباط بین تراکم معدنی استخوان و بیماری پریودنتیت در زنان بالای 40 سال است. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی از بین زنان مراجعه کننده به مرکز دانسیتومتری کلینیک خاتم الانبیاء شهر یزد که به تشخیص پزشک متخصص متقاضی اندازه‌گیری تراکم معدنی استخوان (BMD) به منظور ارزیابی وجود بیماری استئوپروز بودند تعداد 333 نفر وارد مطالعه شدند. این افراد واجد شرایط سنی بودند و حداقل ده دندان داشته و تحت درمان دارویی جهت بیماری استئوپروز نبودند. این افراد بعد از انجام دانسیتومتری تحت انجام معاینات پریودنتال شامل Clinical Attachment Probing Depth(PD) و BOP: Bleeding on Probing)) Loss(CAL),قرار گرفتند، سپس داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون ANOVA و Kruskal-wallis مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: در کل جمعیت مطالعه میانگین BOP،PD و CALدر افراد استئوپروتیک نسبت به افراد نرمال و استئوپنیک تفاوت معنی‌داری نشان داد اما بین افراد استئوپنیک و نرمال تفاوت معنی‌دار نبود. شاخص CAL در زنان استئوپروتیک بعد از یائسگی تفاوت معنی‌داری نسبت به افراد نرمال داشت. نتیجه‌گیری: افراد استئوپروتیک درجات شدیدتری از پریودنتیت را نسبت به افراد نرمال و استئوپنیک نشان دادند اما افراد استئوپنیک و افراد با BMD نرمال تفاوت معنی‌داری در میانگین CAL نداشتند که این امر می‌تواند پیشنهاد دهنده اهمیت تشخیص زودرس کاهش BMD قبل از تاثیر آن بر بافت‌های پریودنتال باشد.

واژه‌های کلیدی: پریودنتیت، استئوپروز، تراکم معدنی استخوان

متن کامل [PDF 474 kb]   (1681 دریافت)