مقدمه: هایپوکسمی شریانی از مهمترین عوارض ریوی بعد از عمل پیوند عروق کرونر است و بنابر گزارش‌ها در تمام بیماران پس از عمل پیوند عروق کرونر دیده می‌شود. اقدامات متعددی جهت کاهش این عوارض و بهبود هایپوکسمی شریانی و پارامترهای گازهای خون شریانی پیشنهاد شده است. در این مطالعه اثر اسپیرومتری تشویقی بر اکسیژناسیون بیماران بررسی شده است. روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی ـ تصادفی 70 بیمار کاندید عمل جراحی پیوند عروق کرونر، مورد بررسی قرار گرفت. مداخله در گروه آزمون شامل استفاده از اسپیرومتری تشویقی و در گروه کنترل مداخله خاصی صورت نگرفت و طبق روتین بیمارستان اعمال گردید. نمونه گازهای خون شریانی در سه مرحله قبل از عمل، صبح روز اول و دوم بعد از عمل اندازه‌گیری شدند. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 تجزیه و تحلیل و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی ارائه گردیدند. نتایج: ابزار مورد مطالعه 70% مرد و 30% زن با میانگین سنی 7/9±61 سال بودند و مدت زمان تهویه مکانیکی 67/1±4/6 ساعت بود. دو گروه مداخله و کنترل از نظر پارامترهای گازهای خون شریانی، قبل از عمل و صبح روز اول و دوم پس از عمل تفاوت معنی‌داری نداشتند(05/0p>). نتیجه گیری: استفاده از اسپیرومتری تشویقی، در مقایسه با درمان روتین بیمارستان در روند بهبود اکسیژناسیون بیماران در روزهای اول و دوم بعد از عمل تأثیر ندارد.

واژه‌های کلیدی: اسپیرومتری تشویقی، جراحی پیوند عروق کرونر، اکسیژناسیون

متن کامل [PDF 1162 kb]   (2230 دریافت)