ماهنامه علمی پ‍ژوهشی

Mendeley  

Zotero  

Alizadeh Palavani H, Daryanoosh F, Sherafati moghadam M, Mohammadi M. The Effect of Aerobic and Anaerobic Exercises on Changes of Chemerin Levels in Female Sprague Dawley Rats. JSSU 2014; 22 (2) :1020-1027
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-2654-fa.html

مقدمه: کمرین آدیپوکین جدیدی می‌باشد که برای تمایز و بلوغ سلول‌های چربی به سیگنالیک‌های اتوکراین و پاراکراین وابسته بوده و جذب گلوکز در سلول‌های چربی را تنظیم و تجزیه و تحلیل چربی را تحریک می‌کند. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر دو نوع برنامه هوازی و بی‌هوازی بر تغییرات سطوح کمرین در موش‌های ماده نژاد اسپیراگوداولی است. روش بررسی: در این پژوهش 55 سر موش به روش تصادفی به دو گروه تجربی (هوازی و بی‌هوازی) و گروه پیش آزمون تقسیم شدند. آزمودنی‌های گروه آزمایش مطابق برنامه تمرینی به مدت هشت هفته به فعالیت هوازی و بی‌هوازی پرداختند. برای بررسی تأثیر فعالیت ورزشی بر سطوح کمرین از آزمون t وابسته و جهت تعیین تفاوت معنی‌داری بین تغییرات سطوح کمرین در گروه‌های‌ تمرینی از آزمون t مستقل استفاده شد. نتایج: به دنبال هشت هفته تمرینات هوازی، تفاوت معنی‌داری (p=0.001) در سطوح کمرین مشاهده شد اما تفاوت معنی‌داری در گروه بی‌هوازی (p=0.11) مشاهده نشد. افزون بر این مشخص گردید تفاوت معنی‌داری بین میزان سطوح پلاسمایی کمرین در گروه‌های تمرین هوازی و بی‌هوازی وجود دارد(p=0.0001). نتیجه‌گیری: سطوح کمرین تحت تأثیر فعالیت‎‌هایی قرار می‌گیرد که از نوع استقامتی است و شاید در این زمینه بتوان گفت با توجه به یکسان بودن دوره زمانی هر دو نوع تمرین (8 هفته)، مدت زمان هر جلسه تمرینی (در تمرینات هوازی از 15 دقیقه آغاز و تا 60 دقیقه ادامه داشت) عامل مهمی برای ایجاد تغییر در میزان تولید این هورمون باشد.