مقدمه: پس از یک جلسه فعالیت ورزشی هوازی و مقاومتی، میانگین فشارخون استراحتی کاهش می‌یابد. بنابراین انتظار می‌رود که ترکیب این دو شکل فعالیت ورزشی، اثر مضاعفی بر هیپوتنشن داشته باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی پاسخ‌های همودینامیک پس از فعالیت‌های ورزشی مقاومتی، هوازی و ترکیبی در مردان تمرین نکرده دارای اضافه‌ وزن است. روش‌ بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی، 12 مرد سالم در سه نوبت فعالیت ورزشی هوازی، مقاومتی و ترکیبی را به فاصله 72 ساعت از یکدیگر انجام دادند. فشارخون، ضربان قلب و هزینه اکسیژن میوکارد قبل و پس از فعالیت، اندازه‌گیری و ثبت شد. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون آماری ANOVA و آزمون تعقیبی بونفرونی و نرم افزار SPSS نسخه 20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: فشارخون سیستولی در طول مدت 90 دقیقه پس از یک جلسه فعالیت ورزشی هوازی نسبت به فعالیت ورزشی مقاومتی به طور معنی‌داری پایین‌تر بود (05/0>p) و نسبت به فعالیت ورزشی ترکیبی فقط در دقیقه 15 کاهش معنی‌داری نداشت (05/0>p). اگرچه در فشارخون دیاستولی در هیچ یک از زمان‌های اندازه‌گیری در هر آزمون و بین آزمون‌های مختلف تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. ضربان قلب پس از فعالیت ورزشی هوازی نسبت به مقاومتی و ترکیبی به طور معنی‌داری پایین‌تر بود (05/0>p). همچنین در فعالیت ورزشی مقاومتی، هزینه اکسیژن میوکارد نسبت به هوازی و ترکیبی بالاتر بود (05/0>p). نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق نشان داد ترکیب فعالیت ورزشی هوازی و مقاومتی باعث ایجاد هیپوتنشن مشابه با فعالیت ورزشی هوازی می‌گردد اما نسبت به فعالیت ورزشی مقاومتی، اثر مضاعفی دارد.

واژه‌های کلیدی: هیپوتنشن، پاسخ‌های همودینامیک، ورزش مقاومتی، ورزش هوازی

متن کامل [PDF 1281 kb]   (2999 دریافت)