مقدمه: رادیوگرافی پانورامیک به طور گسترده‌ای برای اهداف تشخیصی دهان و دندان‌ها کاربرد دارد. هدف از این مطالعه، ارزیابی میزان خطاهای رادیوگرافی پانورامیک دیجیتال در بیمارانی است که به دانشکده دندانپزشکی شهر یزد مراجعه کرده‌اند. روش بررسی: این مطالعه به روش توصیفی مقطعی انجام شد و از 400 رادیوگرافی موجود در آرشیو بخش استفاده شد. دامنه سنی بیماران از 70-10 سال بود. خطاهای رایج که در 13 گروه طبقه بندی شد. داده‌های جمع‌آوری شده با نرم افزار SPSS نسخه 17 تجزیه و تحلیل شد. نتایج: تنها 47 (11%) از رادیوگرافی‌ها عاری از خطا بودند و شیوع خطا در سیر رادیوگرافی‌ها بدین شرح بود. موقعیت جلوتر بیمار در دستگاه (7/8%)، موقعیت عقب‌تر بیمار در دستگاه (9%)، چرخش سر (2/6%)، کج شدن سر (7/3%)، پایین آمدن چانه(11%)، بالا رفتن چانه (7/27%)، موقعیت قوز کرده (5/14%)، قرار نگرفتن چانه بر روی Chin Rest (0%)، قرار نداشتن زبان بر سقف کام (5/21%)، استفاده نکردن از راهنمای Bite (1%)، حرکت بیمار (5%)، خارج نکردن دندان مصنوعی بیمار (2/1%) و جدا نکردن اجسام فلزی (4%). نتیجه‌گیری: بیشترین خطای رخ داده مربوط به بالاتر قرار گرفتن چانه است و کمترین خطا مربوط به قرار نگرفتن چانه بر Chin Rest می‌باشد. به نظر می‌رسد بهترین راه برای داشتن رادیوگرافی‌هایی با خطای کمتر، موقعیت دادن صحیح بیمار در دستگاه می‌باشد.

واژه‌های کلیدی: رادیوگرافی پانورامیک، خطای موقعیتی، تشخیص، رادیولوژی

متن کامل [PDF 1171 kb]   (2864 دریافت)