دوره 19، شماره 5 - ( آذر و دی 1390 )
جلد 19 شماره 5 صفحات 75-667 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rashidlamir A, Mirzendehdel Z, Ebrahimi Atri A. The Effect of an Eight-Week Period of Aerobic Exercise on Plasma Concentration of Ghrelin and Growth Hormone in Young Women. JSSU 2011; 19 (5) :667-75
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-1742-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-1742-fa.html
رشیدلمیر امیر، میرزنده دل زهرا، ابراهیمی عطری احمد. تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر غلظت گرلین و هورمون رشد پلاسمای زنان جوان. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1390; 19 (5) :667-75
چکیده: (9344 مشاهده)
مقدمه: گرلین یک پپتید ترشح شده از معده بوده و چنین پیشنهاد شده است که نقش مهمی در ترشح هورمون رشد، تعادل انرژی، چاقی، رفتار دریافت غذا و برخی عملکردهای قلبی عروقی ایفا می‌کند. هدف از اجرای این پژوهش بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی بر غلظت گرلین پلاسمای زنان جوان غیر ورزشکار بود.
روش بررسی: برای انجام این تحقیق 20 زن جوان غیر ورزشکار با میانگین سنی 1/2±22 سال و شاخص توده بدنی 07/1±21 به صورت داوطلبانه انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی با شدت80-70 درصد ضربان قلب بیشینه هر جلسه به مدت 60 دقیقه، سه روز در هفته به تمرین پرداختند و گروه کنترل بدون تمرین بودند. نمونه‌های خونی 48 ساعت قبل از اولین جلسه و بعد از آخرین جلسه تمرینی جمع‌آوری شد. برای اندازه‌گیری گرلین پلاسما از روش الایزا و برای اندازه‌گیری هورمون رشد((GH از روش رادیوایمونواسی استفاده شد، تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 16 و روش آماری t مستقل و ضریب همبستگی پیرسون انجام شد(سطح معنی‌داری 05/0P≥).
نتایج: هشت هفته تمرین هوازی موجب افزایش معنی‌دار در گرلین و کاهش معنی‌دار هورمون رشد گردید.
نتیجه گیری: باتوجه به نتایج تحقیق می‌توان احتمال داد که افزایش گرلین در پاسخ به تعادل منفی انرژی، ترشح هورمون رشد را تحریک نکرده و ساز و کارهای دیگری در این زمینه ممکن است موثر باشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
