مقدمه: سکته مغزی، یک تشخیص بالینی است که بیماری عروق مغز را مطرح می‌کند. تعریف سکته معزی عبارت از هر حادثه عروق مغز که ایجاد نقیصه عصبی موضعی نماید و بیش از 24 ساعت طول بکشد. با توجه به اینکه این بیماری عوارض شدید و اغلب غیر قابل برگشت و عود قابل توجهی(10%) را در پی دارد، بر آن شدیم تا با بررسی یافته‌های بالینی و پاراکلینیکی این بیماران امکان شناسایی بهتر این بیماری و پیشگیری از وقوع آن را فراهم آوریم. روش بررسی: این مطالعه از نوع سری موارد به منظور بررسی پرونده‌های بیماران مبتلا به سکته مغزی مراجعه کننده به مرکز طبی کودکان دانشگاه علوم پزشکی تهران از سال 82-1372 انجام شد که 19 بیمار در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: سن متوسط نمونه‌ها 72/5(801/3SD=) سال بود. در یافته‌های کلینیکی، همی پارزی شایع‌ترین(5/89%) عارضه بود. علایم حیاتی به جز در دو بیمار که تب خفیف و فشار خون بالا داشتند، نرمال بود. بیماری‌های قلبی مثل کاردیو مگالی، بیماری‌های عروقی، نقص قلبی مادرزادی و d-TGA فاکتورهای مستعدکننده شایع بودند. بر طبق گزارشات سی‌تی‌اسکن بیماران 6 نفر(6/31%) از بیماران دچار ایسکمیک عمقی، 5 نفر(3/21%) دچاراستروک ایسکمیک سطحی و 2 نفر(5/10%) مبتلا به استروک هموراژیک بودند. دو بیمار هم علایم استروک ایسکمیک سطحی و هم عمقی را داشتند. یکی از آنها مبتلا به سندرم Moyamoys و دیگری مبتلا به MELAS(Mitochondrial Encepholomyopaty Lactic Acidosis Syndrome)بود. آنمی خفیف نیز مهمترین تست غیر نرمال بود. نتیجه‌گیری: طبق نتایج این مطالعه بیماری‌های مادرزادی قلبی شایع‌ترین علت سکته مغزی در کودکان محسوب می‌شود. سکته مغزی در کودکان معمولاً با تغییرات قابل توجه در علایم حیاتی همراه نیست و بیشتر از نوع ایسکمیک عمقی می‌باشد.

واژه‌های کلیدی: سکته مغزی، علایم کلینیکی، کودکان

متن کامل [PDF 211 kb]   (2291 دریافت)