مقدمه: اکستاسی یا متیل‌دی‌اکسی‌متاآمفتامین(MDMA) ماده محرک اعتیاد آوری است که برخی افراد به دلیل وجود فشارهای روانی و اجتماعی از آن استفاده می‌کنند تا مدت کوتاهی آرامش یابند. هدف این تحقیق بررسی تاثیر تزریق اکستاسی بر روی جنین موش‌های حامله در هفته‌های دوم و سوم بارداری می‌باشد. روش بررسی: تعداد 20 موش ماده بالغ به صورت تصادفی(5 عدد در گروه کنترل و 15 عدد در گروه تجربی) دسته‌بندی شدند. در روزهای 7 و 14 حاملگی به گروه تجربی به میزان mg/kg 5 ماده اکستاسی و به گروه کنترل آب مقطر به صورت داخل صفاقی تزریق گردید. در روز 18 حاملگی، موش‌ها در داخل قفس‌های جداگانه قرار داده شدند. نوزادان موش‌ها از نظر وضعیت کام، جمجمه، گوش خارجی، چشم، تعداد انگشتان دست و پا و چسبندگی آنها، وزن و نیز قدرت باروری با میکروسکوپ استریو بررسی شدند. نتایج: از بین 163 نوزاد در دوگروه، هیچگونه انومالی در ناحیه جمجمه و گوش خارجی مشاهده نگردید، همچنین اختلاف معنی‌داری بین میزان تولد نوزاد نر و ماده در دو گروه مشاهده نشد(08/0(p=. هیپوپلازی و عدم هیپوپلازی انگشتان در بین نوزادان دو گروه معنا‌دار بود(000/0(p= ولی چسبندگی انگشتان و عدم چسبندگی انگشتان در دو گروه معنا‌دار نبود(11/0(P=. اختلاف بین نوزادان ماده با توانایی باروری در دو گروه نیز معنادار بود(000/0(p=. نتیجه‌گیری: مصرف داروی اکستاسی در دوران حاملگی می‌تواند بر روی ارگانوژنز و قدرت باروری نوزادان موش موثر باشد، لذا مطالعات بیشتری با استفاده از میکروسکوپ الکترونی در این خصوص نیاز می‌باشد.

واژه‌های کلیدی: اکستاسی، حاملگی، ناهنجاری جنینی، قدرت باروری، موش

متن کامل [PDF 241 kb]   (2453 دریافت)