مقدمه: سوختگی مری و معده ناشی از مواد سوزاننده یکی از مشکلات بزرگ جراحی می‌باشد که با پیشرفت روش‌های درمانی و جراحی تاکنون نتایج امیدوار کننده‌ای به همراه نداشته است. ما در این مطالعه وضعیت این بیماران را از نظر میزان و نوع آسیب و اقدامات درمانی و تشخیصی انجام شده و عاقبت بیماری مورد بررسی قرار داده‌ایم. روش بررسی: در این مطالعه از بیمارانی که به دلیل سوختگی گوارشی در طی سالهای 1372 تا 1382 به بیمارستان لقمان حکیم مراجعه کرده بودند، تعداد 88 بیمار تحت مطالعه قرار گرفتند و طی آن داده‌های متغیرهایی نظیر سن،‌جنس، درجه سوختگی مری و معده، ماده سوزاننده، عمل جراحی انجام شده جمع‌آوری و به دنبال آن اختلال بلع زودرس و دیررس و نتایج آندوسکوپی مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات جمع‌آوری شده با نرم افزار SPSS 11 و با تست آماری کای دو تحلیل و نتایج ارایه شد. نتایج: 64% سوختگی‌ها با مواد سوزاننده در جنس مرد و در گروه سنی 40-31 سال شایع‌تر بوده است. بیشترین ماده سوزاننده مصرف شده، اسید با42% سپس داروی نظافت با 25% و قلیا با 15% بود. 47% سوختگی‌ها درجه دو،‌ 29% درجه سه و 26% درجه یک بوده است. میزان مرگ و میر در سوختگی درجه دو 5/8% و درجه سه 64% بوده است. در سوختگی درجه دو آندوسکوپی تأخیری در بیماران عمل شده 48% زخم و 26% تنگی نشان داد، در حالیکه در بیماران عمل نشده 7% زخم و 46% تنگی داشتند. در سوختگی درجه سه از بیماران جراحی شده 59% فوت شدند و در بیماران رضایت به عمل نداده80% فوت شده بودند. بیمارانی که به دلیل سوختگی درجه سه جراحی شدند، همگی دچار دیسفاژی شده‌اند. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه حاکی از آن است که جراحی در سوختگی درجه دو باعث کاهش عوارض شده است ولی در سوختگی درجه سه انجام عمل جراحی تأثیر قابل توجهی بر روی پیش آگهی ندارد.

واژه‌های کلیدی: سوختگی، مری، معده، درمان سوختگی

متن کامل [PDF 102 kb]   (11634 دریافت)