مقدمه: دو علت اصلی تنفس دهانی که باعث ایجاد اختلال جریان هوا از طریق بینی می‌شود عبارتند از: 1- انسداد قدامی بینی که انسداد در مسیر حفره بینی می‌باشد. 2- انسداد خلفی بینی (نازوفارینگس) که بزرگی ادنوئید و کاهش اندازه راه هوایی نازوفارینگس عامل اصلی آن می‌باشد. هدف از این مطالعه مقایسه معیارهای سفالومتری فضای بینی حلقی در دو گروه از افراد تنفس دهانی با انسداد قدامی (حفره بینی) و انسداد خلفی(فضای بینی حلقی) می‌‌باشد. روش بررسی: این تحقیق که یک مطالعه توصیفی می‌باشد نمونه انتخاب شده شامل 79 بیمار مبتلا به تنفس دهانی با گروه سنی15-7 سال در دو گروه انسداد قدامی و خلفی بینی بود. در گروه انسداد قدامی بینی 40 بیمار تنفس دهانی با متوسط سنی 97/10 سال و در گروه انسداد خلفی بینی 39 بیمار تنفس دهانی با متوسط سنی 87/10 سال قرار داشتند. افراد نمونه توسط ارتودنتیست معاینه کلینیکی شدند و نوع انسداد آنها توسط متخصص گوش، حلق و بینی تشخیص داده شد. از افراد فوق رادیوگرافی سفالومتری لترال در حالت اکلوژن سنتریک تهیه گردید. پس از انجام Tracing سفالومتری، 8 متغیر اندازه‌گیری و پس از مشخص کردن میانگین و انحراف معیار، آزمون tانجام شد و سطح معنی‌داری مشخص گردید. یافته‌ها: از متغیرهای اندازه‌گیری شده‌، میانگین متغیرهای pp ، Ad.pmp و Air area که نشان دهنده راه هوایی فضای بینی‌حلقی می‌باشند به‌طور معنی‌داری در گروه انسداد خلفی کاهش پیدا کرد. میانگین متغیرهای d‏ و Np area که به ترتیب بیان‌گر عمق و مساحت استخوانی فضای بینی حلقی هستند در گروه انسداد خلفی افزایش معنی‌داری داشتند. میانگین متغیرهای h ، Ba.pmp و N.S.Ba که از شاخص‌های استخوانی فضای بینی حلقی می‌باشند در گروه انسداد خلفی به‌طور غیرمعنی‌داری افزایش پیدا کردند. نتیجه گیری: در رادیوگرافی سفالومتری لترال، در گروه انسداد خلفی بینی در مقایسه با گروه انسداد قدامی بینی شاخص‌های راه هوایی نازوفارینگس کاهش و شاخص‌های استخوانی فضای نازوفارینگس افزایش می‌یابد.

واژه‌های کلیدی: راه هوایی بینی، لوزه سوم، بینی حلقی، تنفس دهانی

متن کامل [PDF 187 kb]   (2906 دریافت)